Marzenin, miejscowość o powierzchni 4,5 km2, zamieszkała przez 600 mieszkańców- położona w gminie Sędziejowice (120km2) w powiecie łaskim na Niżu Polskim w obrębie Niziny Południowo-wielkopolskiej, w mezo-regionie Wysoczyzny Łaskiej, przy drodze powiatowej w kierunku na Zduńską Wolę-Karsznice odchodzącej od drogi wojewódzkiej Łask-Widawa. Pierwsza wzmianka historyczna o Marzeninie, pochodzi z 1331 roku. W tymże roku kanclerz gnieźnieński otrzymał w dokumencie elekcyjnym z rąk arcybiskupa gnieźnieńskiego Janisława m.in. kościół w Marzeninie w ziemi sieradzkiej wraz z jego uposażeniem. W dokumencie datowanym na 1350 r. Pojawiła się informacja o zamianie Marzenina na inną wieś, dokonanej przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Jarosława Bogorię-Skotnickiego. Szósta część wsi została sprzedana kanclerzowi gnieźnieńskiemu. W centrum Marzenina stoi zabytkowy (klasycystyczny) kościół parafialny p.w. Wniebowzięcia NMP, murowany w latach 1370-1372, rozbudowany ok. 1750, a następnie w latach 1810-1820 przez Juliusza Romockiego- właściciela dóbr Marzenina.

Kościół i parafia istniały już w 1331 roku. Najstarszy fragment zabudowy jest wykonany z dużej cegły (tzw. placówki) w układzie gotyckim. W 1992 roku remont kościoła potwierdził jego gotycką przeszłość, odkrywając fragmenty tynku ściany prezbiterium odnaleziono pod nimi malowidła datowane na pierwszą połowę XVI w. W rozwidleniu dróg na Wrzesiny i Swędzieniejewice usytuowany jest cmentarz parafialny, na którym znajdują się groby żołnierzy I wojny światowej i mogiła trzech żołnierzy poległych we wrześniu 1939 roku. Naprzeciwko kościoła parafialnego usytuowana jest strażnica Ochotniczej Straży Pożarnej- jednostki powstałej w 1910 roku z inicjatywy i potrzeby miejscowego społeczeństwa dla ochrony przed pożarami.